Rozdział 46

Proszę głosujcie, miejsce szóste Justi :KLIK

________________________

-Świat widziany przez Liama-

-Szybko, tracimy go !!! -krzyczał lekarz

Dziwne,czułem się  w tym momencie wyśmienicie i tylko gdybym mógł otworzyć oczy, wstałbym i poszedłbym do domu. Niestety nie wiem czemu ale, każda powieka ważyła po parę ton. Ciągle,ktoś koło mnie przebiegał,krzyczał, gdzieś naciskał. Nagle poczułem mocne wstrząsy na całym ciele, ich epicentrum było na mojej klatce piersiowej. Zastanawiając się nad przyczyną tego zjawiska doszedłem do wniosku że pewnie elektrody. Później znów odpłynął w głęboki sen.Był cudowny, na nim ja i Emilia siedzieliśmy na jakiejś pięknej łące, rozmawialiśmy, całowaliśmy się i już kiedy czułem,że wydarzy się coś cudownego... Usłyszałem głos Zayna,który mnie przebudził....

-Świat widziany przez Zayna-

 -Lekarz powiedział,że dziś ledwo udało im się go uratować. Wiecie,że Liam zawsze miał słaby organizm. Dlatego boją się, że kolejnych takich akcji może nie...nie... no może być trudno.-powiedziałem ze smutkiem w głosie. 

Byli tam wszyscy, całe One Direction, Justyna,Karolina, Paul wyszedł przed chwilą. Patrzyliśmy bez silnie na leżące ciało przed nami. Liam wyglądał tak blado, tak... na w pół nie na tym świecie. Justi przytulała się do mnie, płacząc cicho. W tym momencie odezwał się Harry, stojący najbliżej poszkodowanego :

-Czy lekarze stwierdzili wreszcie co dokładnie mu teraz dolega?

-Wiemy tyle co ty. Czyli,że ma złamane że ma złamane żebro, obojczyk i jego serce ... niedomaga. -powiedział Louis smutno.

-No i jest w śpiączce jak na razie.Podobno to teraz bezpieczniejsze, 

ale wiesz...-nie skończył Niall głosem od którego samego chciało się płakać. Po paru minutach spędzonych w ciszy przyszła pielęgniarka wyganiając nas z sali. Namawiała abyśmy się udali do domu, odpoczęli. Jednak nikt z nas nie zamierzał tego robić. Chcieliśmy czuwać, dzień i noc. Aż nasz ukochany przyjaciel się obudzi, jeśli się obudzi....Usiedliśmy  w poczekalni, Harry i Louis poszli do kawiarni,która znajdowała się piętro niżej po kawę dla nas wszystkich. Niall schował twarz w dłoniach więc nie wiedziałem czy płacze, czy może drzemie, Karolina siadła koło niego i cicho coś do niego mówiła. Justyna oparła się o moje ramię, patrząc nieobecnym wzrokiem w dal. Kiedy chłopaki wrócili ze wspaniałym napojem moja narzeczona spała już na moich kolanach. Postanowiłem poruszyć z resztą myśl,która ciągle mnie gnębiła:

-Może powinniśmy go przenieść, do innego szpitala w Polsce czy zagranicą? -spytałem. 

-Też o tym myślałem, chyba na razie podróż byłaby dla niego zbyt niebezpieczna. Zresztą nie nam o tym decydować, przecież nie długo przyjedzie jego mama prawda? -powiedział cicho Niall

Wszyscy przyznaliśmy mu rację, Harry powiedział iż mama Liama będzie za półtorej godziny w Krakowie. Harry wyjął słuchawki, podłączył je do komórki i zaczął słuchać muzyki.Niall wyjął zeszyt i zaczął coś pisać (pewnie piosenkę, jest w tym świetny!).Justi i Karolina spały. Lou smsował z Eleanor, ja myślałem. Jak mógłbym, moglibyśmy żyć bez naszego Daddy Direction.Stop,źle sformułowane zdanie :

Czy moglibyśmy przeżyć....

-Świat widziany przez Nialla- 

Nagle poczułem,że muszę gdzieś to wszystko z siebie wyrzucić. Nie zastanawiałem się ani chwili. Wybrałem sprawdzony od dawna sposób: pisanie piosenki. Wyjąłem zeszyt,który zawsze przy sobie nosiłem na wypadek weny, pożyczyłem od Louisa długopis. I bez zastanowienia zacząłem pisać. Słowa same wylatywały z mojej głowy i wpadały na kartkę. Zawsze przynosiło mi to całkowitą ulgę. W tej sytuacji niestety jednak się tak nie stało. Nagle coś sobie uświadomiłem, wstałem i zszedłem na dół. Samochód którym przyjechaliśmy wciąż stał i na nas czekał. Wszedłem do środka, szybko witając się z kierowcą sprawdziłem czy ta rzecz,którą potrzebuje jest w bagażniku. Tak! Gitara była wsadzona do bagażnika. W sumie było to auto,którym jechaliśmy na koncert więc nie zdziwiło mnie to. Zabrałem ją i szybko wróciłem na górę. Spytałem pilęgniarki czy mogę wejść. Powiedziała,że teraz zakończyły się już badania i możemy już tam być. Wszedłem do pokoju, reszta (razem z przebudzonymi weszła za mną)

-Niall, po co Ci gitara ? -spytał Louis

-Przypomniałem sobie iż dużo osób,które są w śpiączce słyszą wszystko. Dlatego postanowiłem coś Liamowi zagrać. Napisałem to-wskazałem na kartkę- dla nie go.

Uderzyłem w struny gitary i zacząłem śpiewać :

[włącz :You Tube ]I always needed time on my own
I never thought I'd need you there when I cry
And the days feel like years when I'm alone

When you walk away
I count the steps that you take
Do you see how much I need you right now? 

When you're gone
The pieces of my heart are missing you
When you're gone
The face I came to know is missing too
When you're gone
The words I need to hear to always get me through the day
And make it OK
I miss you.

I've never felt this way before
Everything that I do
Reminds me of you
And the clothes you left
They lie on my floor
And they smell just like you
I love the things that you do. 

When you walk away
I count the steps that you take
Do you see how much I need you right now? 

When you're gone
The pieces of my heart are missing you
When you're gone
The face I came to know is missing too
When you're gone
The words I need to hear to always get me through the day
And make it OK
I miss you.
Yeah, Yeah.

All I ever wanted was for you to know
Everything I do I give my heart and soul
I can hardly breathe, I need to feel you here with me
Yeah. 

When you're gone
The pieces of my heart are missing you
When you're gone
The face I came to know is missing too
When you're gone
The words I need to hear to always get me through the day
And make it OK
I miss you. *

Tłumaczenie :

Zawsze potrzebowałam czasu dla siebie
Nigdy nie myślałam, że będę potrzebować Cię gdy płaczę
I dni wloką się latami gdy jestem sama

Kiedy odchodzisz
Liczę kroki, które stawiasz
Czy widzisz jak właśnie teraz mocno Cię potrzebuję? 

Gdy Cię nie ma
Każdy kawałek mojego serca za Tobą tęskni
Gdy Cię nie ma
Tęsknię za Twoją twarzą, którą znam
Gdy Cię nie ma
Słowa, które potrzebuję usłyszeć by przebrnąć przez dzień
I czuć się dobrze
To „tęsknię za Tobą”. 

Nigdy się tak wcześniej nie czułam
Wszystko, co robię
Przypomina mi o Tobie
I ubrania, które zostawiłeś
Leżą na podłodze
Pachną tak, jak Ty
Kocham to, co robisz  

Kiedy odchodzisz
Liczę kroki, które stawiasz
Czy widzisz jak właśnie teraz mocno Cię potrzebuję? 

Gdy Cię nie ma
Każdy kawałek mojego serca za Tobą tęskni
Gdy Cię nie ma
Tęsknię za Twoją twarzą, którą znam
Gdy Cię nie ma
Słowa, które potrzebuję usłyszeć by przebrnąć przez dzień
I czuć się dobrze
To „tęsknię za Tobą”. 

Yeah, Yeah 

I wszystko, co chciałam, żebyś wiedział
To to, że we wszystko wkładam swoje serce i duszę
Ledwo oddycham, muszę poczuć, że jesteś tu ze mną
Yeah 

Gdy Cię nie ma
Każdy kawałek mojego serca za Tobą tęskni
Gdy Cię nie ma
Tęsknię za Twoją twarzą, którą znam
Gdy Cię nie ma
Słowa, które potrzebuję usłyszeć by przebrnąć przez dzień
I czuć się dobrze
To „tęsknię za Tobą”.  *

Kiedy skończyłem usłyszałem oklaski, w drzwiach stały pielęgniarki, lekarze, pacjenci. Wszyscy mieli łzy w oczach. Jednak to nie ich opinia była dla mnie najważniejsza...Mam nadzieję,że Liam to słyszał... i że będę mógł usłyszeć co o tym myśli.....

_____________________________________________________

* Jest to piosenka Avril Lavigne (szukałam jej 1,5h). Usunęłam cztery wersy (nie pasowały) TU MACIE PEŁNY TEKST

W ciągu dziś jutro pojutrze będą pokazywac się nowe rozdziały. Ostatnie. Szkoda będzie mi kończyc tą historię, porzucać tych bohaterów... Mniejsza. Dziękuje za komentarze one bardzo motywują , wejścia itd.  ♥♥♥ Chcecie bloga o Niallu nowego tak? Okey, zobaczymy :D Nowy blog zacznę pisać mniej więcej25.07 wtedy wracam z wyjazdu (wyjeżdżam w sobotę). Proszę Komentujcie♥ DZIŚ KOLEJNY